Alpy to najwyższe góry Europy. Przebiegają przez nie granice klimatyczne, hydrologiczne i florystyczne.
Położenie
Alpy położone są w centralnej części Europy Zachodniej. Administracyjnie leżą w terytorium Szwajcarii, Austrii, Francji, Niemiec, Włoch, Słowenii oraz Księstwa Liechtenstein. Ich powierzchnia wynosi 207 tysięcy kilometrów kwadratowych.
Podział Alp
Alpy zostały podzielone na Alpy Zachodnie i Wschodnie. Dolina górnego Renu, przełęcz Splügen i dolina San Giacomo stanowią ich naturalną granicę. Alpy Wschodnie mają przebieg równoleżnikowy, Alpy Zachodnie są masywnym i zwartym łukiem. Większość szczytów, które przekraczają 4000 metrów nad poziome morza znajduje się w Alpach Zachodnich. Przebieg dolin rzecznych jest kolejną cechą, która odróżnia obie części Alp.
Powstanie Alp
Najwyższe góry w Europie powstały na skutek orogenezy alpejskiej. W ich budowie można wyróżnić płaszczowiny: helwecką, pennińską, austryjską, dynarską. W Alpach Zachodnich występują tylko dwie z nich: helwecka i pennińska, w Alpach Wschodnich wszystkie cztery.
Zlodowacenia
Granica wiecznego śniegu na stokach północnych przebiega na wysokości 2500 m n. p. m. Na stokach południowych powyżej 3200 m n. p. m. Najbardziej zlodowacone masywy to: Mont Blanc, Alpy Pennińskie, Alpy Berneńskie oraz Taury Wysokie. Najbardziej powszechnie występującym rodzajem lodowca w Alpach jest lodowiec dolinny. Największy z nich ma długość ponad 24 kilometry.
Warunki klimatyczne
Na panujący w Alpach klimat wpływa wilgotne powietrze docierające znad Atlantyku, masy polarnego powietrza a Europy Północnej, kontynentalne, które płynie ze wschodu oraz powietrze śródziemnomorskie. Najcieplej jest na obszarach, które pozostają pod wpływem gorących śródziemnomorskich mas powietrza. Zjawiskiem charakterystycznym dla Alp jest fen – silny, porywisty i bardzo ciepły wiatr.
Alpy są młodym górotworem. Ich najwyższy szczyt to Mont Blanc o wysokości 4807 m n. p. m. Szczyt został zdobyty w roku 1786. Pierwsze badania gór wysokich prowadzono na terenie Alp.
